ความหมายของคำว่า ' พิทย, พิทย์, พิทยา '

ความหมายของคำว่า ' พิทย, พิทย์, พิทยา '
พิทย, พิทย์, พิทยา หมายถึง [พิดทะยะ, พิด, พิดทะยา] น. ความรู้. (ส. วิทฺยา; ป. วิชฺชา).

พิทย, พิทย์, พิทยา
[พิดทะยะ, พิด, พิดทะยา] น. ความรู้. (ส. วิทฺยา; ป. วิชฺชา).
พิทยาคม
น. การเล่าเรียนวิชา, เวทมนตร์. (ส. วิทฺยา + อาคม).
พิทยาคาร
น. โรงเรียน.
พิทยาธร
น. อมนุษย์พวกหนึ่ง มีฐานะตํ่ากว่าเทวดา เชื่อว่ามีวิชากายสิทธิ์สามารถเหาะเหินเดินอากาศได้ อยู่ในภูเขาหิมาลัย มีหน้าที่ปฏิบัติพระศิวะ. (ส. วิทฺยาธร).
พิทยาพล
น. กําลังกายสิทธิ์. (ส. วิทฺยาพล).
พิทยาลัย
น. โรงเรียนชั้นมัธยมศึกษา.
พิทักษ์ ๑
ก. ดูแลคุ้มครอง เช่น พิทักษ์สันติราษฎร์.